عوارض زگیل تناسلی بر جنین و مادر در دوران بارداری و روش های درمانی

یکی از مسائلی که امروزه بسیاری از زنان باردار را درگیر خود می نماید، بیماری زگیل تناسلی در بارداری است. زیرا ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV که عامل ایجاد زگیل های تناسلی است، شیوع بسیار گسترده ای یافته و بخش عظیمی از جامعه را درگیر خود نموده است. اگر شما نیز احتمال می دهید در معرض این ویروس بوده و به آن مبتلا هستید و یا در این مورد نگرانی دارید، تا انتها همراه ما باشید.

تاثیر زگیل های تناسلی در روند بارداری

به طور کلی می توان گفت زگیل تناسلی در امر بارداری خللی را ایجاد نکرده و مادر حتی با وجود ابتلا به این ویروس می تواند به راحتی بارداری شود. اما مهم است که افراد مبتلا به این ویروس در نظر داشته باشند که در مقایسه با سایرین نیاز بیشتری به مراجعه نزد پزشک و مشورت دارند. زیرا زگیل بدون عوارض نبوده و احتمال انتقال ویروس در طی زایمان به نوزاد وجود دارد، همچنین ابتلا به این ویروس ریسک زایمان زودرس و یا سقط جنین را نیز افزایش می دهد.

عوارض زگیل تناسلی در بارداری

مهمترین عوارضی که ممکن است زگیل تناسلی در بارداری پدید آورد، انتقال آن از مادر به جنین است. از همین روی به مادران توصیه می شود، در طی این دوره نکاتی را رعایت نمایند. به طور مثال اگر کیسه آب جنین پاره شود، خطر انتقال ویروس تا دو برابر افزایش می یابد. نوزادی که همراه با ویروس HPV متولد می شود، در چندین هفته پس از تولد دچار زگیل در ناحیه دهان و گلو خواهد شد. لازم به ذکر است که رشد تعداد زگیل تناسلی در بارداری  بدون دلیل مشخصی افزایش می یابد.

درمان های در دسترس برای زنان باردار مبتلا به زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی یا در واقع از بین بردن ویروس HPV امکان پذیر نیست، و فرد مبتلا به جز موارد خاص تا آخر عمر درگیر این ویروس خواهد بود. درمان های در دسترس تنها شامل روش هایی است که زگیل های ایجاد شده را از بین می برد. مادران باردار باید در این زمینه حساسیت بیشتری را نشان دهند و از هر دارویی برای درمان خود استفاده نکنند. این افراد باید قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مربوطه مشورت نمایند تا داروهای مناسب دوران بارداری که عوارضی را برای جنین به همراه ندارد، استفاده نمایند. اما اغلب به این مادران توصیه می شود، به جای استفاده از روش هایی دارویی، روشهای موضعی درمان مانند کرایوتراپی، جراحی و … را جایگزین کنند.

تاثیر واکسن گارداسیل در بارداری

بهترین سن برای دریافت واکسن گارداسیل، قبل از 20 و قبل از سن شروع فعالیت های جنسی است. اما در صورتی که مادران قصد دارند در طی بارداری این واکسن را دریافت کنند منعی وجود ندارد، زیرا که این واکسن حاوی میکروب های کشته شده و یا ضعیف شده نبوده در نتیجه مشکلی را برای مادر و جنین ایجاد نخواهد کرد.

تاثیر تزریق واکسن گارداسیل در مردان بر جنین

تاکنون تحقیقات گسترده ای در رابطه ای با تاثیر تزریق واکسن گارداسیل در مردان بر جنین صورت نگرفته است. اما همانطور که ذکر شد، این واکسن حاوی میکروب ضعیف شده و کشته شده نبوده و زیانی نیز از طرف پدر بر جنین نخواهد داشت.

زگیل تناسلی و زایمان

زگیل های تناسلی مشکلی را برای انتخاب نوع زایمان فراهم نمی کند. اما به جز در مواردی که رشد زگیل ها در ناحیه واژن بسیار گسترده باشد و یا تاحدی این زگیل ها بزرگ باشند که مجرای زایمان را بپوشانند، مادر نمی تواند با زایمان طبیعی وضع حمل نماید. همچنین در صورتی که زگیل ها مجرای زایمان را پوشش دهند، احتمال ورود ویروس از طریق دهان به جنین افزایش یافته و زایمان سزارین به مادر پیشنهاد می شود.

شباهت و تفاوت شقاق و بواسیر یا هموروئید

به منظور بررسی تفاوت شقاق و بواسیر لازم است به بررسی این بیماری ها بپردازیم تا با ماهیت این آنها آشنا شوید.

بیماری بواسیر با نام هموروئید نیز شناخته میشود. منظور از این بیماری اتساع و گشاد شدن عروق مقعدی است. این عارضه در اثر وارد آمدن فشار بیش از اندازه به مقعد ایجاد می شود و همراه با نشانه هایی از جمله درد، سوزش، خارش، خونریزی است و در مراحل پیشرفته تر با زائده های گوشتی بیرون زده از مقعد نمایان می شود.

بیماری شقاق یا همان ترک مقعدی به ایجاد زخمی عمیق و طولی در دیواره مقعدی گفته می شود. این زخم به علت قرار گرفتن در ناحیه ای حساس معمولاً ملتهب و خارش دار است. شقاق نیز بر اثر وارد آمدن فشار زیاد به مقعد ایجاد می شود و علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و … را ایجاد می کند. حال که با ماهیت این بیماری ها آشنا شدید به بررسی تفاوت شقاق و بواسیر می پردازیم :

تفاوت شقاق و بواسیر

از مهمترین تفاوت های شقاق و بواسیر می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• نحوه درد : درد ناشی از بواسیر مداوم بوده و فرد در تمام طول روز این درد را احساس می کند. در صورتی که درد ناشی از شقاق مقطعی ولی تیر کشنده است. این درد معمولاً هنگام اجابت مزاج و پس از آن احساس شده و همین امر موجب می شود، فرد از رفتن به دستشویی را به تاخیر اندازد.
• تفاوت در نشانه های ظاهری : همان طور که در عکس بواسیر مشخص است موجب بیرون زدن بافت های گوشتی زائد از مقعد می شود در حالی که شقاق یا فیشر موجب بروز زخمی طولی در دیواره مقعدی می گردد.
• درمان : اغلب موارد شقاق و بواسیر با استفاده از درمان های خانگی قابل رفع است اما درمان بواسیر با روش‌های خانگی قطعی نبوده. در مقابل شقاق به جز مواردی محدود با درمان های خانگی و رعایت برخی نکات قابل رفع است.

شباهت شقاق و بواسیر

تا به حال در رابطه با تفاوت شقاق و بواسیر توضیح دادیم اما خوب است بدانید این دو بیماری بی شباهت به یکدیگر نبوده و علائم و علت هایی مشترکی دارند که موجب شده تشخیص هر دو آنها از یکدیگر برای بیماران به سختی انجام شود. برخی از مهمترین شباهت های این دو بیمار به این شرح است:

• در درجه اول خوب است بدانید هر دوی این بیماری ها در دسته بیماری‌های مقعدی قرار دارند.
• مهمترین علت هر دوی این عارضه وارد آمدن فشار به مقعد در اثر عوامل مختلف است و مهمترین آن یبوست می باشد.
• این بیماری ها علائم مشترکی از جمله درد، خارش، خونریزی، التهاب و سوزش را ایجاد می کنند.

با وجود همه این نکات در صورت که به مبتلا شدن هریک از این بیماریها شک دارید، به نشانه ها و علائم و اکتفا نکنید و به منظور بررسی های بیشتر با پزشک متخصص مشورت کنید. حتی اگر قصد انجام درمان های خانگی برای برطرف کردن این بیماری ها را دارید قبل از انجام هر اقدام با پزشک مشورت کنید. در مواردی انجام درمان های خانگی و سر خود نه تنها به بهبود شرایط کمک نکرده بلکه در تشدید آن نقش دارد.

درمان دارویی کیست مویی یا سینوس پیلونیدال برای کنترل علائم بیماری

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یکی از بیماری های عفونی در ناحیه مقعد و مابین دو کفل است. این بیماری  به شکل ایجاد حفره ای حاوی مو بر روی سطح پوست ظاهر می شود. به عبارتی دیگر می توان گفت برگشت مو به داخل پوست در اثر اعمال فشار عامل این بیماری است.

این بیمار ممکن است عاملی ژنتیکی داشته و یا در اثر اشتباه خود فرد زمینه بروز آن فراهم میشود، به طور مثال پوشیدن لباس های تنگ با الیاف غیر طبیعی، نشستن به مدت طولانی، اضافه وزن و … از عواملی هستند که ریسک ابتلا به این بیماری افزایش می دهند.  کیست مویی در صورت بروز علائمی نظیر درد، خونریزی، ترشحات بد بو و … را ایجاد می کند.

بیماری کیست مویی برخلاف سایر بیماری های مقعدی، مانند شقاق و بواسیر، قابل درمان با دارو نیست زیرا تا به حال دارویی برای برطرف کردن این مشکل کشف نشده است. اما با این وجود مصرف داروها می تواند به کنترل علائم بیماری کمک نماید. برخی از روشهای درمان دارویی کیست مویی به این شرح است.

تزریق فنل

یکی از روشهای معمول برای درمان کیست مویی تزریق فنل است. این دارو می تواند علاوه بر کیست موی در درمان آبسه های حاد و مزمن نیز کاربرد داشته باشد. فنل نوعی ترکیب ضد عفونی کننده بوده که درون سینوس مویی تزریق شده و در صورت نیاز ممکن است، نیاز به تزریق مجدد آن باشد.

به علاوه از ژل پارافین برای جلوگیری از آسیب پوست ناشی از تزریق فنل استفاده می شود. این روش درمان کیست مویی با دارو ممکن است  به جهت افزایش تاثیر گذاری همزمان با برداشت موضعی سینوس باشد. این روش کمتر خطر معمولاً در طی 4 الی 8 هفته به درمان بیماری کمک می کند.

شاخص ترین عیب این روش درمانی احتمال عود بالای آن است که موجب شده کمتر مورد استقبال بیماران قرار گیرد. به علاوه تزریق فنل ممکن است سبب التهاب بیشتر شود. به همین علت بیماران معمولاً یک شب در بیمارستان بستری می شوند. و پس از آن رعایت نکات مراقبتی نیز توصیه می شود.

چسب فیبرین

یکی از درمان های رایج دارویی برای کیست مویی مصرف دارو است. چسب فیبرین از روشهای کم خطر همراه با درد کمتر برای درمان کیست مویی است. این روش درمان میزان موفقیت بیشتری در مقایسه با روش هایی مانند جراحی سنتی و فلپ دارد.

تزریق چسب فیبرین تحت بیهوشی عمومی و یا موضوعی انجام می شود و بیمار پس از گذشت 1 الی 2 روز می تواند مجدداً فعالیت های روزانه خود را انجام دهد. این روش درمان بهترین گزینه برای درمان این بیماری در کودکان است.

تزریق چسب فیبرین به علت دارا بودن مزایا مختلف و میزان عود برابر با جراحی به عنوان خط اول درمان شناخته می شود و توانسته میزان رضایت بالایی را به خود اختصاص دهد.

آنتی بیوتیک ها

مصرف داروهای آنتی بیوتیک به سبب کاهش عفونت و التهاب قبل از جراحی انجام می شود. اما باید بگوییم مصرف آنتی بیوتیک به تنهایی نمی تواند به درمان بیماری کمک نماید. این داروها تنها در برطرف کردن التهاب موثر است.

آمار ها نشان داده افرادی که قبل از جراحی از داروهای آنتی بیوتیک استفاده کردند، میزان عود کمتری را تجربه کرده اند.

درمان دارویی کیست مویی

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یکی از بیماری های عفونی در ناحیه مقعد و مابین دو کفل است. این بیماری  به شکل ایجاد حفره ای حاوی مو بر روی سطح پوست ظاهر می شود. به عبارتی دیگر می توان گفت برگشت مو به داخل پوست در اثر اعمال فشار عامل این بیماری است.

این بیمار ممکن است عاملی ژنتیکی داشته و یا در اثر اشتباه خود فرد زمینه بروز آن فراهم میشود، به طور مثال پوشیدن لباس های تنگ با الیاف غیر طبیعی، نشستن به مدت طولانی، اضافه وزن و … از عواملی هستند که ریسک ابتلا به این بیماری افزایش می دهند.  کیست مویی در صورت بروز علائمی نظیر درد، خونریزی، ترشحات بد بو و … را ایجاد می کند.

بیماری کیست مویی برخلاف سایر بیماری های مقعدی، مانند شقاق و بواسیر، قابل درمان با دارو نیست زیرا تا به حال دارویی برای برطرف کردن این مشکل کشف نشده است. اما با این وجود مصرف داروها می تواند به کنترل علائم بیماری کمک نماید. برخی از روشهای درمان دارویی کیست مویی به این شرح است.

تزریق فنل

یکی از روشهای معمول برای درمان کیست مویی تزریق فنل است. این دارو می تواند علاوه بر کیست موی در درمان آبسه های حاد و مزمن نیز کاربرد داشته باشد. فنل نوعی ترکیب ضد عفونی کننده بوده که درون سینوس مویی تزریق شده و در صورت نیاز ممکن است، نیاز به تزریق مجدد آن باشد.

به علاوه از ژل پارافین برای جلوگیری از آسیب پوست ناشی از تزریق فنل استفاده می شود. این روش درمان کیست مویی با دارو ممکن است  به جهت افزایش تاثیر گذاری همزمان با برداشت موضعی سینوس باشد. این روش کمتر خطر معمولاً در طی 4 الی 8 هفته به درمان بیماری کمک می کند.

شاخص ترین عیب این روش درمانی احتمال عود بالای آن است که موجب شده کمتر مورد استقبال بیماران قرار گیرد. به علاوه تزریق فنل ممکن است سبب التهاب بیشتر شود. به همین علت بیماران معمولاً یک شب در بیمارستان بستری می شوند. و پس از آن رعایت نکات مراقبتی نیز توصیه می شود.

چسب فیبرین

یکی از درمان های رایج دارویی برای کیست مویی مصرف دارو است. چسب فیبرین از روشهای کم خطر همراه با درد کمتر برای درمان کیست مویی است. این روش درمان میزان موفقیت بیشتری در مقایسه با روش هایی مانند جراحی سنتی و فلپ دارد.

تزریق چسب فیبرین تحت بیهوشی عمومی و یا موضوعی انجام می شود و بیمار پس از گذشت 1 الی 2 روز می تواند مجدداً فعالیت های روزانه خود را انجام دهد. این روش درمان بهترین گزینه برای درمان این بیماری در کودکان است.

تزریق چسب فیبرین به علت دارا بودن مزایا مختلف و میزان عود برابر با جراحی به عنوان خط اول درمان شناخته می شود و توانسته میزان رضایت بالایی را به خود اختصاص دهد.

آنتی بیوتیک ها

مصرف داروهای آنتی بیوتیک به سبب کاهش عفونت و التهاب قبل از جراحی انجام می شود. اما باید بگوییم مصرف آنتی بیوتیک به تنهایی نمی تواند به درمان بیماری کمک نماید. این داروها تنها در برطرف کردن التهاب موثر است.

آمار ها نشان داده افرادی که قبل از جراحی از داروهای آنتی بیوتیک استفاده کردند، میزان عود کمتری را تجربه کرده اند.

رابطه مقعدی عامل ایجاد و عود بواسیر یا هموروئید

رابطه مقعدی نوع عمل جنسی است که مقعد به عنوان عضو جنسی زنانه کاربرد دارد. در این رابطه آلت تناسلی مردانه وارد مقعد می شود. البته این نوع رابطه جنسی مضرات بسیاری را به همراه داشته و به هیچ عنوان توصیه نمی شود. یکی از مشکلات شایعی که برقراری مکرر رابطه جنسی مقعد دارد، ابتلا به بیماری یا هموروئید است. ورود آلت مردانه به داخل مقعد می تواند عضله اسفنکتری و نیز عروق خونی را تحت فشار قرار دهد و این امر نتیجه ای جز آسیب به عروق مقعد و پاره شدن بالشتک های هموروئیدی ندارد. در نتیجه عروق اتساع پیدا کردن و بواسیر ایجاد می شود. برقراری این رابطه به خصوص برای افرادی که سابقه ابتلا به این بیماری را داشته اند، ممنوع است.

مضرات و معایب رابطه مقعدی

این رابطه به شدت مضر بوده و می تواند مشکلات مختلفی را برای هر دو طرف ایجاد نماید. البته میزان مضرات این رابطه برای زنان بیشتر از مردان است. مهمترین عوارض جانبی که ممکن است پس از رابطه مقعدی فرد را درگیر نماید، به این شرح است :

• بازگشت منی : از آنجایی که ماهیچه های مقعد بسیار قدرتمند و محکم هستند، فشار زیادی را بر روی آلت تناسلی مرد اعمال می کنند. همین امر موجب می شود، هنگام انزال مایع منی نتواند به طور کامل از تناسلی خارج شود. پس زده شدن مایع منی در طولانی مدت، موجب آسیب به کیسه منی و غدد پروستات خواهد شد.
• انتقال عفونت ها جنسی : ساختار مقعد به گونه ای است که می تواند به راحتی عفونت ها را منتقل و یا جذب نماید. بسیاری از بیماری ها مقاربتی از جمله زگیل تناسلی، اچ آی وی، گونوره، کلامیدییا و …امکان انتقال از راه مقعد را دارند.
• هموروئید : یکی از شایع ترین بیماری های که پس از رابطه جنسی شخص مفعول را درگیر می کند، هموروئید یا بواسیر است. زیرا رابطه مقعدی موجب اعمال فشار بیش از اندازه به عضلات این ناحیه شده، و این امر در بروز این بیماری نقش دارد.
• سوراخ شدن کولون : این عارضه نسبتاً نادر است، اما ممکن است اعمال فشار بیش از اندازه به مقعد به خصوص اگر پرخاشگرانه باشد، موجب سوراخ شدن روده بزرگ یا همان کولون شود. اگر بعد از رابطه دچار خونریزی شدید و درد شکم شدید با پزشک مشورت نمایید.
• سرد مزاجی همسر : یکی از مشکلات مهمی که زندگی زناشویی شما را تهدید می کند، سرد مزاجی پس رابطه مکرر مقعدی است، زیرا زنان از طریق این رابطه به ارگاسم نمی رسند و این در طولانی مدت موجب سرد مزاجی آنها می شود.
• بی اختیاری : مهمترین عیب رابطه جنسی بی اختیاری است زیرا در اثر تکرار این رابطه اسفنکتر مقعد آسیب دیده و این خود زمینه را برای بروز بی اختیاری فراهم می کند.

رابطه مقعدی و مبتلایان به بواسیر

همانطور که ذکر شد رابطه مقعدی برای تمامی افراد ممنوع است، زیرا که مضرات بسیاری را به همراه داشته و موجب بروز بیماری های گوناگون در فرد می شود. اما این محدودیت برای افرادی که سابقه ابتلا به بواسیر داشته اند بیشتر است، زیرا این افراد شانس بیشتری برای عود مجدد بیماری خود دارند، پس باید با اجتناب از چنین رابطه ای از بروز مجدد بیماری خود جلوگیری نمایند.

کاهش مضرات رابطه مقعدی

برای به حداقل رساندن مضرات رابطه مقعدی نکات زیر را به یاد داشته باشید :

• برای کاهش درد و اثرات این رابطه از روان کننده هایی مانند وازلین، ژل و …. استفاده نمایید.
• استفاده از کاندوم می تواند ریسک ابتلا به بیشتر بیماری های آمیزشی را کاهش دهد. پس با وجود آنکه رابطه مقعدی باعث بارداری نمی شود، اما نیاز به استفاده از کاندوم همچنان وجود دارد.

خونریزی مقعدی

علت وجود خون در مدفوع و عوارض خونریزی مقعدی

مشاهده خون در مدفوع از علائم رایج بسیاری از بیماری ها است، که نیاز به بررسی دقیق تر دارد. البته به جز در مواردی نادر، خون در مدفوع خطرناک نبوده و قابل درمان است. پس با مشاهده آن دستپاچه نشده و برای درمان اقدام نمایید. با ما همراه  شوید تا شما را با انواع، عوارض و علت خون در مدفوع آشنا نماییم :

 انواع خونریزی مقعد

انواع خونریزی از مقعد به این شرح است :

• ملنا (مدفوع سیاه رنگ) : این نوع خونریزی موجب می شود، مدفوع رنگی سیاه و قیری به خود گرفته و بد بو شود. این نوع خونریزی نشان دهنده ی آن است که دستگاه گوارش فوقانی دچار مشکل شده و خونریزی می کند، یعنی ممکن است معده (حداقل 100 سی سی خون نیاز است.) و یا روده کوچک دچار خونریزی شود. برای تولید ملنا 14 ساعت زمان نیاز است.
• هماتوشزی : این نوع خونریزی ناشی از مشکلات دستگاه گوارشی تحتانی یعنی روده ها ایجاد می شود. رنگ خون هماتوشزی معمولاً روشن و سرخ رنگ است.
• مخفی : این نوع خونریزی با چشم قابل مشاهده نبوده و نیاز به بررسی های آزمایشگاهی دارد.

 عوارض خونریزی از مقعد

مهمترین عارضه ای که ممکن است به جز عوارض علت اصلی خونریزی از مقعد پدید آید، کم خونی است که خود مشکلات دیگری را به همراه دارد. به خصوص اگر این خونریزی به مدت طولانی باشد و بیماری نسبت به درمان آن اقدامی انجام ندهد.

 علت وجود خون در مدفوع

لخته خون در مدفوع بسته به میزان و نوع خونریزی، می تواند علل مختلفی را شامل شود که در ادامه به تشریح آنها می پردازیم :

بیماری بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا هموروئید یکی از انواع شایع بیماری های مقعدی است که ناشی از التهاب و تورم و یا واریسی شدن عروق در ناحیه مقعد ایجاد می شود. بواسیر در اثر وارد آمدن فشار بیش از اندازه به مقعد ناشی از رابطه مقعدی، بارداری، ورزش های سنگین و … ایجاد می شود. این بیماری علائمی از جمله درد، سوزش، خارش و خونریزی (در مراحل پیشرفته تر) را به همراه دارد. خونریزی ناشی از بواسیر معمولاً از نوع هماتوشزی و یا مخفی است.

وجود خون در مدفوع از دلایل دیورتیکولیت

در صورتی که دیورتیکولهای جداره روده بزرگ یا کوچک (برجستگی های روده) دچار التهاب و عفونت شوند، این بیماری ایجاد می شود. دیورتیکولیت با علائمی از جمله درد، تب، تغییرات اجابت مزاج و خونریزی نمایان می شود.

خون در مدفوع از دلایل شقاق یا فیشر مقعد

یکی دیگر از دلایل شایع خون در مدفوع ایجاد شقاق یا فیشر مقعدی است. شقاق از بیماری های مقعدی است، که ناشی از ترک خوردن دیواره مقعد ایجاد می شود. این بیماری نیز در اثر وارد آمدن فشار بیش از اندازه به عضلات مقعد ایجاد می شود و علائمی از جمله درد، سوزش، خارش و خونریزی از مقعد را به همراه دارد. لخته خون در مدفوع ناشی از شقاق از نوع هماتوشزی است.

خون در مدفوع از علائم زخم پپتیک ( زخم معده)

زخم معده نوعی آسیب خوش خیم است، این زخم در 90% مواقع ناشی از هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شود، و استرس آن را تشدید می کند.این زخم معده معمولاً بر روی پوشش معده ایجاد می شود و خونریزی از این زخم موجب مدفوع قیری یا سیاه رنگ می شود.

سرطان کولورکتال از دلایل خون در مدفوع

از دلایل کمتر شایع خون در مدفوع، سرطان کولورکتال یا سرطان روده است.این بیماری در ابتدا بدون علائم است اما با پیشرفت بیماری علائمی از جمله اسهال یا یبوست، خون در مدفوع، خستگی و … ایجاد می شوند.

IBD یا بیماری روده‌ای التهابی

بیماری التهابی روده (IBD) به معنی التهاب بخشی از روده است، این بیماری دارای دو نوع کرون و کولیت است. این بیماری موجب اسهال، درد، خستگی، کاهش وزن و خونریزی می شود. خونریزی ناشی از IBD معمولاً از نوع هماتوشزی است. این بیماری غیر قابل درمان بوده و تنها با دارو کنترل می شود.

فیستول مقعد

نوعی دیگر از بیماری های مقعدی است که به معنی اتصال دو ارگان از بدن به یکدیگر است، فیستول مقعد، دیواره روده را به پوست اطراف مقعد متصل می کند. فیستول درد بسیاری را به همراه دارد و موجب عفونت می شود و معمولاً موجب خونریزی حین اجابت مزاج می شود.

خون تازه در مدفوع

مشاهده خون قرمز و خون تازه در مدفوع معمولاً ناشی از خونریزی از قسمت انتهایی دستگاه گوارش است، و علت آن نیز اغلب بیماری های مقعدی نظیر بواسیر، شقاق، فیستول و … می باشد. البته مشاهده خون تازه می تواند از علل دیگری نیز نشات گیرد، و نیاز به بررسی های دقیق پزشکی دارد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

مراجعه به پزشک در صورت مشاهده هر نوع خونریزی الزامی است، زیرا که علت خون در مدفوع هر چه که باشد، نیاز به درمان فوری پزشکی دارد، زیرا در غیر این صورت بیمار دچار عوارض خونریزی، یعنی کم خونی می شود. همچنین در صورتی که همراه با دیدن خون در مدفوع علائمی دیگری از جمله سرگیجه، تاری دید،گیجی، غش، حال تهوع و پوست سرد دارید، لازم است، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.

 وجود خون در مدفوع نوزادان و کودکان

خون در مدفوع کودکان یا نوزادان می تواند ناشی از علل مختلف ایجاد شود، شایع ترین علت مشاهده خون در مدفوع نوزادان یا کودکان ایجاد زخم در دیواره مقعد یا همان شقاق است. از دیگر علل بروز این مشکل می توانیم به آلرژی‌ نوزاد به شیر گاو، نوشیدن بیش از اندازه شیر، عفونت، پاسخ آلرژیک، زخم در سینه مادر، یبوست، خراش مقعدی و کولیت اشاره کنیم. در صورتی که با این مشکل مواجه شدید، برای تشخیص علت و درمان با پزشک مشورت نمایید.

منبع : کلینیک زارعی

درمان فیستول با لیزر در کلینیک زارعی

 

فیستول مقعدی بیماری نشیمنگاهی است که به شدت بیمار را آزار می دهد. فیستول در حالت کلی به ایجاد مجرای غیر طبیعی میان دو بافت از بدن اطلاق میشود که در مقعد این مجرای مابین دیوار راست روده و پوست اطراف مقعد ایجاد می شود. فیستول به روش های خانگی و استفاده از دارو پاسخ نداده  و نیاز به درمان توسط روش های تهاجمی جراحی یا روش کم تهاجمی لیزر دارد.

درمان فیستول با لیزر

روش قطعی و موثر درمان فیستول استفاده از روش های جراحی و لیزر است اما از آنجایی که جراحی دردسرهای خاص خود را به همراه دارد، امروزه کمتر مورد استفاده قرار گرفته و درمان لیزر جایگزین آن شده است. برای درمان فیستول با لیزر، نیاز به تزریق بیهوشی و یا بیحسی است و عمل در کمترین زمان ممکن انجام می شود. در طی درمان این بیماری با لیزر تمامی مجرای ایجاد شده و احیاناً ریشه ها و شاخه های جانبی سوزانده می شود، در نتیجه تمام مجرای ایجاد شده از بین رفته و حتی ترمیم میشود. در آخر پزشک زخم را بخیه می زند تا از عفونت آن جلوگیری کند.

مزیت درمان فیستول با لیزر

• روشی ساده، ارزان با کمترین میزان آسیب

• کاهش سطح درد و خونریزی

• درمان قطعی و موثر بدون امکان بازگشت

• هزینه مناسب

• بدون نیاز به بستری در بیمارستان و هدر دهی وقت

• بدون آسیب به اسفنکتر و عوارض جانبی نظیر بی اختیاری

• بدون احتمال ابتلا به سایر عفونت ها

• بدون آسیب به پوست و به جای ماندن اسکار

هزینه درمان فیستول با لیزر

هزینه درمان فیستول با لیزر به عوامل متعددی بستگی دارد. که بر حسب پیشرفت بیماری و سایر عوامل تعیین می شود. پرداخت هزینه درمان فیستول با لیزر توسط بیمه بستگی به نوع بیمه شما دارد ولی در اغلب موارد هزینه جراحی لیزر فیستول توسط بیمه پرداخت نمی شود. ولی در نظر داشته باشید که هزینه درمان با لیزر بسیار مناسب تر از درمان جراحی است.

منبع : روش های درمان فیستول مقعدی با لیزر بدون بازگشت و مراقبت های بعد از عمل

مطلب مرتبط : فیلم جراحی فیستول مقعدی

رژیم مواد غذایی پر فیبر

رژیم مواد غذایی پر فیبر برای پیشگیری و درمان بیماری بواسیر و شقاق

فیبر غذایی یکی از مواد مغذی، مورد نیاز بدن است زیرا که مصرف آن فواید مختلفی از جمله سلامت گوارش، حفظ سلامت قلب، کنترل قند خون، افزایش طول، کاهش حساسیت به خوراکی ها و … را برای بدن به همراه دارد. همچنین یکی از مهمترین فایده این خوراکی پیشگیری از بیمار های رایج مقعدی مثل بواسیر و شقاق است.

فیبر غذایی چیست؟

فیبر غذایی نوعی کربوهیدرات بر پایه گیاهی است. این ماده مغذی بر خلاف سایر کربوهیدرات ها در بدن قابل هضم و جذب نیست و در دستگاه گوارش تجمع می کند. اما با این حال وجود آن به شدت برای تنظیم عملکرد دستگاه گوارش ضروری است. فیبر فواید و تاثیرات جدی برای بدن به همراه دارد و مصرف آن برای همه افراد در تمام گروه های سنی توصیه می شود. از فواید فیبر برای بدن می توانیم به تنظیم فعالیت روده، کاهش وزن، تنظیم قند خون، کنترل کلسترول، کاهش خطر سرطان و … اشاره کنیم.

انواع فیبرها

فیبر به دو دسته زیر تقسیم می شود :

• محلول : این فیبر در آب حل شده و شامل پکتین، صمغ، و موسیلاژ است. این فیبر قابلیت تبدیل به ژل را داشته و به عنوان قوام دهنده عمل می نماید. فیبر محلول با کاهش گلوکز خون و کلسترول کمک می نماید.
• نامحلول : این نوع از فیبر خاصیت هیگروسکوپیک قوی داشته و می تواند مقدار زیادی آب را به خود جذب نماید، از همین روی سرعت عبور مواد از دستگاه گوارش را افزایش خواهد داد. این فیبر حجم مدفوع را افزایش داده و در جلوگیری از یبوست موثر است.

آشنایی با مواد غذایی حاوی فیبر

برخی از مهمترین مواد غذایی حاوی فیبر عبارتند از :-

• آووکادو (10.5 گرم فیبر در هر فنجان)
• گلابی آسیای (5/5 گرم فیبر)
• خانواده‌ی بری‌ها مثل توت‌فرنگی، تمشک، بلوبری و…( در حدود 7 گرم فیبر)
• نارگیل (7 گرم در هر فنجان)
• انجیر (14.6 گرم فیبر محلول و نامحلول)
• کنگر فرنگی (10 گرم فیبر)
• نخود فرنگی (8.6 گرم فیبر در هر فنجان)
• کلم بروکسل (5 گرم)
• شلغم (5 گرم فیبر)
• انواع حبوبات و …..(هر فنجان در حدود 15 گرم)

مقدار مورد نیاز بدن به فیبر

بر طبق اظهارات انجمن قلب آمریکا میزان فیبر در رژیم 2000 کالری در حدود 25 گرم است. البته نیاز روزانه به این ماده مغذی به عواملی مانند سن و جنسیت بستگی دارد. به طور مثال نیاز روزانه زنان زیر 50 سال به فیبر در حدود 21 تا 25 گرم و مردان زیر 50 سال 30 تا 38 گرم است. همچنین کودکان در سنین بین 1 تا 18 سال به 14 تا 31 گرم فیبر در روز نیاز دارند.

فواید فیبر برای پیشگیری و درمان بیماری های بواسیر(هموروئید) و شقاق

یکی از مهمترین اثرات مصرف فیبر بر روی بدن حفظ سلامت دستگاه گوارش و جلوگیری از یبوست است، از آنجایی که فیبر در داخل دستگاه گوارش قابلیت هضم و جذب ندارد، در روده تجمع کرده و مقدار زیادی آب به خود جذب می کند  پس مصرف آن می تواند حجم مدفوع را افزایش دهد، در نتیجه عبور مدفوع حجیم تر و البته نرم تر از دستگاه گوارش مانع آسیب به آن می شود. مهمترین علت بروز بیماری های مقعدی نظیر بواسیر و شقاق ابتلا به یبوست مزمن است زیرا عبور مدفوع سفت می تواند موجب آسیب به انتهای دستگاه گوارش شود. در نتیجه با مصرف کافی فیبر می توان یبوست را کنترل و از بواسیر (هموروئید) و شقاق پیشگیری نمود.

جراحی فیستول مقعدی در کلینیک زارعی

روش های جراحی فیستول مقعدی و مراقبت‌های بعد از عمل جراحی

فیستول مقعدی از بیماری های عفونی ناحیه مقعدی است. این بیماری موجب اتصال غیر طبیعی دو ارگان از بدن به یکدیگر می گردد. فیستول معمولاً در اثر عفونت درمان نشده آبسه ایجاد می شود. این بیماری همراه با علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و … بروز می نماید.

فیستول مقعدی با استفاده از درمان های خانگی و دارویی قابل درمان نبوده و تنها روش های جراحی تهاجمی می توانند به بهبود و درمان این عارضه کمک نمایند. تکنیک های جراحی مختلفی برای درمان فیستول وجود دارد اما همه این روش ها نمی توانند درمان موثری باشند. پس آشنایی بیشتر با تکنیک های مختلف جراحی می تواند به انتخاب روش صحیح درمان این بیماری کمک نماید. برخی از مهمترین روشهای جراحی که برای درمان فیستول مقعدی پیشنهاد می شود، به این شرح است:

تکنیک فیستولوتومی

فیستولوتومی مهمترین و کاربردی ترین روش جراحی فیستول مقعدی است. در این روش جراحی مجرای فیستول با استفاده از چاقو باز شده و محتویات آن خارج می شود. در این روش ترمیم از داخل به خارج است. مدت زمان بهبودی پس از این عمل 1الی 2 ماه است.

این روش همراه با ریسک آسیب به عضله اسفنکتر است. اما پزشک تمام سعی خود را خواهد نمود، تا کمترین میزان آسیب به این عضله وارد شود.

تکنیک استن

در روش سنتی درمان فیستول با تکنیک استن از موی اسب و یا کتان استفاده می شد. ولی امروزه از نخ بخیه یا لوله تخلیه برای از بین بردن عفونت و باز ماندن مجرای فیستول استفاده می شود. این نخ باید برای حداقل 6 الی 12 هفته در مجرای بماند و سپس پزشک انجام جراحی را تجویز می کند. این روش برای افراد در معرض خطر آسیب به عضله اسفنکتر و بی اختیاری مقعد کاربرد دارد.

تکنیک فلپ آدوانسمنت

تکنیک فلپ آدوانسمنت در مورد فیستول های پیچیده تر و افراد در معرض خطر بی اختیاری استفاده می شود. در طی این روش با استفاده از بافت روده و یا پوست اطراف مقعد اقدام به ترمیم فیستول می نمایند. میزان تاثیر این روش درمانی 50% گزارش شده است. ابتلا به بیماری های زمینه ای برای فیستول مثل کرون و کولیت ریسک عود مجدد بیماری را افزایش می دهد.

پلاگین بیولوژیکی

این روش جراحی شامل ساخت پلاگین بیولوژیکی از مخاط روده بیمار و سپس بخیه زدن آن به مجرای فیستول است. بعد از انجام این جراحی بافت جدید در اطراف این پلاگین شروع به رشد می کند و به این ترتیب بیماری از بین می رود.

میزان موفقیت بعد از این عمل 80% گزارش شده است. برای انجام این جراحی بیمار باید به مدت 24 ساعت در بیمارستان بستری شود. درد، آبسه و جابجایی پلاگین از عوارض احتمالی این روش جراحی فیستول مقعدی هستند.

عوارض جراحی فیستول مقعدی

انجام جراحی فیستول مقعدی بی شک بدون عوارض نخواهد بود. این عوارض غالباً کوتاه مدت بوده و پس از مدتی رفع می شوند. عوارض جراحی فیستول مقعدی عبارتند از :

• درد
• خونریزی
• بی اختیاری در دفع گاز و مدفوع به سبب آسیب به عضلات مقعد در اثر جراحی
• مشکل دفع ادرار
• عفونت در صورت ترمیم نشدن کامل مجرای مقعد
• تورم و ترشح
• تب
• تهوع
• یبوست

از آنجایی که تمامی روشهای جراحی فیستول همراه با عوارض متعددی است و مشکلات مختلفی را به همراه دارد، امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. درمان فیستول با لیزر بهترین جایگزین برای جراحی بوده زیرا با استفاده از اشعه مادون قرمز اقدام به از بین بردن مجرای ایجاد شده می نماید و هیچ یک از مشکلات و عوارض روشهای جراحی مانند درد، خونریزی، عفونت، بستری شدن بیمارستان، بی اختیاری و .. را ندارد.

مراقبت های بعد از جراحی فیستول

انجام مراقبت هایی خاص به نتیجه گیری از درمان و جلوگیری از عوارض احتمالی کمک می کند. برخی از این مراقبت ها عبارتند از :

• مصرف مسکن ها به جهت کاهش درد
• مصرف آنتی بیوتیک به منظور جلوگیری از عفونت
• تعویض مرتب پانسمان، به منظور جلوگیری از عفونت
• جلوگیری از یبوست، برای این منظور لازم مصرف فیبر، آب کافی و در صورت لزوم ملین را در رژیم غذایی خود قرار دهید.
• حمام سیتز، قرار دادن ناحیه کفل و لگن در آب به تسریع روند درمان و جلوگیری از عفونت زخم کمک می کند.
• اجتناب از وارد آوردن فشار بر زخم فیستول، بهترین راهکار این است که برای نشستن از یک بالش دوناتی شکل کمک بگیرید.

آمادگی و مراحل آزمایش کولونوسکوپی چگونه انجام می شود؟

کولونوسکوپی آزمایشی است که برای تشخیص تغییرات یا ناهنجاری های روده بزرگ و کولون کاربرد دارد. در طول آزمایش کولونوسکوپی، یک لوله طولانی و انعطاف پذیر (کولونوسکوپ) به داخل روده از طریق مقعد وارد می شود. یک دوربین فیلمبرداری کوچک در ابتدای این لوله تعبیه شده که به پزشک اجازه می دهد، داخل روده بزرگ را مشاهده کند.

در صورت لزوم، پولیپ ها یا انواع دیگر بافت های غیر طبیعی در حین کلونوسکوپی از طریق ابزارهای خاص برداشته می شوند. همچنین ممکن است، در طول کلونوسکوپی نمونه های بافتی (بیوپسی) نیز گرفته شوند.

چرا کولونوسکوپی انجام میشود ؟

کولونوسکوپی می تواند به پزشک در کشف دلایل احتمالی درد شکم، خونریزی روده، یبوست مزمن، اسهال مزمن و سایر مشکلات روده کمک کند. همچنینکولونوسکوپی ممکن است برای کشف مشکلات زیر انجام شود.

•  غربالگری سرطان روده بزرگ
• برداشتن هرگونه پولیپ اضافی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ
• خارش مقعد
• کم خونی
• بررسی بیماری های مقعدی مانند هموروئید،شقاق، فیستول و کیست مویی

خطرات انجام کولونوسکوپی

کولونوسکوپی خطرات کمی دارد. به ندرت، عوارض کولونوسکوپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• واکنش نامطلوب به آرام بخش تزریق شده قبل از کولونوسکوپی.
• خونریزی از محلی که نمونه بافت (بیوپسی) گرفته شده یا پولیپ یا سایر بافت غیر طبیعی برداشته شده است.
• پارگی یا سوراخ شدن دیواره روده بزرگ 

آمادگی برای کولونوسکوپی

قبل از انجام کولونوسکوپی، باید روده بزرگ را خالی کنید. هر گونه مواد باقیمانده در روده ممکن است روند آزمایش را با اختلال مواجه  نماید. برای خالی کردن روده بزرگ، نکات زیر را رعایت نمایید :

• یک روز قبل از آزمایش از مصرف غذاهای جامد بپرهیزید و مصرف آب ساده، چای و قهوه بدون شیر یا خامه، آبگوشت و نوشیدنی های گازدار را جایگزین کنید.
•  از مصرف مایعات قرمز که ممکن است در طول کولونوسکوپی با خون اشتباه گرفته شوند، خودداری کنید.
• پزشک معمولاً  مصرف ملین را توصیه می کند، داروی ملین را می توانید به شکل قرص یا مایع مصرف کنید.
•  در بعضی موارد، ممکن است لازم باشد از تنقیه برای خالی کردن روده بزرگ خود استفاده کنید. این روش به طور کلی در تخلیه روده بزرگ مؤثر است و معمولاً به عنوان یک روش اصلی برای تخلیه روده بزرگ توصیه نمی شود.
• با پزشک در مورد مصرف داروهای خاص خود قبل از کولونوسکوپی مشورت کنید. به خصوص اگر مبتلا به دیابت ، فشار خون بالا یا مشکلات قلبی هستید یا اینکه داروها یا مکمل های حاوی آهن مصرف می کنید. ممکن است لازم باشد دوز داروی خود را تنظیم کنید یا مصرف داروها را به طور موقت متوقف کنید.
• در صورت مصرف آسپرین یا داروهای دیگری، مانند وارفارین (کومدون ، ​​جانتوفین) که خون را رقیق می کنند، یا داروهای قلبی که پلاکت ها را تحت تأثیر قرار میدهند، مانند کلوپیدوگرل (Plavix) نیز به پزشک خود مشورت کنید. ضدانعقادکننده ها برای کاهش خطر لخته شدن خون و یا جلوگیری از سکته مغزی استفاده می شوند. .

مراحل انجام کولونوسکوپی

در حین کولونوسکوپی لباس مخصوصی به بیمار داده می شود. تزریق آرام بخش به کاهش ناراحتی و استرس بیمار کمک خواهد نمود. در مرحله بعد بیمار بر روی تخت دراز می کشد و پزشک لوله کولونوسکوپی را از طریق مقعد وارد روده می کند. این لوله به اندازه کافی طول داشته و به پزشک اجازه می دهد هوا یادی اکسید کربن را در روده بزرگ شما پمپ کند. هوا یا دی اکسید کربن روده بزرگ را باد می کند، که این کار باعث می شود، نمای بهتری از پوشش روده بزرگ روده ایجاد گردد. این کار ممکن است باعث ایجاد احساس گرفتگی شکم یا نیاز به تخلیه روده را در فرد ایجاد کند.

کولونوسکوپ همچنین حاوی یک دوربین فیلمبرداری ریز در ابتدای آن است. دوربین تصاویر را به یک مانیتور خارجی می فرستد تا پزشک بتواند قسمت داخلیروده بزرگ را مورد بررسی قرار دهد. پزشک همچنین می تواند ابزاری را از طریق این کانال وارد کند تا نمونه هایی از بافت گرفته شود (بیوپسی) یا پولیپ ها یا نواحی دیگر از بافت غیر طبیعی را از بین ببرد. کولونوسکوپی به طور معمول حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

بعد از کولونوسکوپی

پس از کولونوسکوپی، در حدود یک ساعت تا یک روز طول می کشد تا اثرات آرام بخش از بین برود. پس لازم است یک نفر برای همراهی بیمار باشد. اگر پزشک در طول کولونوسکوپی پولیپی را بردارد. ممکن است به شما توصیه کند از رژیم غذایی خاصی پیروی کنید. ممکن است تا چند ساعت پس از این آزمایش احساس نفخ کنید، زیرا  مقداری هوا به روده بزرگ وارد شده است. پیاده روی ممکن است به رفع هرگونه ناراحتی کمک کند.همچنین ممکن است با اولین حرکت روده بعد از کولونوسکوپی، دچار خونریزی شوید و معمولاً جای نگرانی ندارد. اما اگر خونریزی ادامه داشت و دچار درد مداوم در شکم یا تب شدید، لازم است، با پزشک خود مشورت کنید.

نتایج انجام کولونوسکوپی

پزشک شما نتایج مربوط به کولونوسکوپی را بررسی کرده و نتایج را با شما به اشتراک می گذارد.

نتیجه منفی آزمایش

اگر پزشک هیچ ناهنجاری در روده بزرگ پیدا نکند، کولونوسکوپی منفی تلقی می شود. ممکن است پزشک انجام مجدد کولونوسکوپی را در بازه زمانی های مختلفی توصیه کند:

• هر 10 سال ، اگر بیمار ​​در معرض سرطان روده بزرگ باشد.
• هر 5 سال ، اگر بیمار  سابقه ابتلا به پولیپ در مراحل قبلی کولونوسکوپی را داشته باشد.

نتیجه مثبت آزمایش

در صورت یافتن هرگونه پولیپ یا بافت غیر طبیعی در روده بزرگ، کولونوسکوپی مثبت تلقی می شود. اکثر پولیپ ها سرطانی نیستند، اما برخی از آنها ممکن است سرطانی شوند. پولیپهایی که در طول کولونوسکوپی برداشته می شوند، برای آزمایش این که آیا آنها سرطانی، پیش سرطانی یا غیر سرطانی هستند، به آزمایشگاه فرستاده می شوند. بسته به اندازه و تعداد پولیپ ها، ممکن است در آینده نیاز به یک برنامه نظارت دقیق تر داشته باشید. در صورتی که یک یا دو پولیپ کمتر از 0.4 اینچ (1 سانتی متر) داشته باشد، ممکن است پزشک کولونوسکوپی مکرر را در 5 تا 10 سال آینده توصیه کند. در شرایط زیر پزشک انجام کولونوسکوپی دیگری را توصیه می کند:

• بیش از دو پولیپ
• پولیپ بزرگتر از 0.4 اینچ (1 سانتی متر)
• پولیپ هایی که خصوصیات سلولی خاصی دارند و خطر ابتلا به سرطان در آینده را نشان می دهند.
• پولیپ سرطانی

اگر شما پولیپ یا بافت غیر طبیعی دیگری دارید که در طول کولونوسکوپی قابل برداشتن نیست، پزشک شما ممکن است معاینه مکرر را با متخصص گوارش که تخصص خاصی در از بین بردن پولیپ های بزرگ یا جراحی دارد ، توصیه کند.

منبع : کلینیک زارعی