راه های کاهش درد شقاق
دوشنبه, ۵ مهر ۱۳۹۵، ۱۰:۳۵ ق.ظ
علائم شقاق
مقعدی ( آنال فیشرز ) به وجود آمدن درد و ناراحتی خاص در ناحیه مقعد است
که پس از خروج مدفوع آغاز میگردد. برای رد سایر علل خونریزی مقعدی یا
خونریزی از راست روده، مقعد و راست روده با وسایل مخصوص (آنوسکپ،
سیگموییدوسکپ) بررسی میشوند.
روش های درمان خانگی شقاق مقعد
پس از اجابت مزاج، باید مقعد به آرامی با صابون شسته شود. برای برطرف کردن اسپاسم عضلانی و درد در اطراف مقعد، باید حوله گرم روی محل گذاشته شود. نشستن در لگن حاوی آب گرم نیز درد را تخفیف می‌دهد. ارتفاع آب در لگن باید حدود ۲۰ سانتیمتر باشد. روزانه ۳-۲ بار و هر بار برای ۲۰-۱۰ دقیقه از این روش استفاده می‌شود. اگر درمان‌های فوق مؤثر نبود، امکان دارد نیاز به جراحی شقاق باشد. در جراحی شقاق مقعد، یا زخم به طور کلی برداشته می‌شود، یا اینکه در عضلاتی که با انقباض خود باعث عدم بهبود زخم میشوند تغییراتی داده می‌شود.
برای کاهش درد شقاق مقعد، از داروهایی مثل استامینوفن یا بی‌حس‌کننده‌های مالیدنی استفاده کنید. مالیدن پماد زینک اکسید یا وازلین به ناحیه شاید باعث جلوگیری از احساس سوزش شود. نرم‌کننده‌های مدفوع نیز ممکن است به جلوگیری از بروز درد به هنگام اجابت مزاج کمک کنند. امکان دارد پماد لیدوکایین توصیه شود.
هیچ محدودیتی برای فعالیت کردن در بیماران شقاق مقعد وجود ندارد. فعالیت بدنی خود احتمال یبوست را کاهش می‌دهد.
از نظر رژیم غذایی ترجیحاً باید غذای پرفیبر و مایعات به مقدار فراوان در رژیم گنجانده شود تا از یبوست جلوگیری شود.
اگر شما یا فرزندتان علایم شقاق مقعدی را دارید، به خصوص دردی که علی‌رغم درمان شقاق مقعد، ادامه می‌یابد.
کلیه اطلاعات فوق صرفا جنبه اطلاع رسانی برای کاهش درد شقاق مقعد داشته و هیچ گونه دارو و یا درمان خاصی تجویز نمی شود.قبل از مصرف خودسرانه دارو با پزشک خود مشورت کنید.
فیشرهای اولیه یا فیشرهای حاد در ظاهر یک شقاق ( زخم و یا شکاف ) ساده هستند که در قسمت آندرم یعنی قسمت پوشش سلولی مقعد به وجود می آیند، در حالی که تعریف و شناخت شقاق های ( فیشرها ) مزمن بیشتر بر اساس ورمها ( ادما ) و تصلب بافتهایی ( فیبروسیز ) است که بعد از گذشت بیش از ۸ الی ۱۲ هفته در بیمار مشخص و پدیدار میشوند.
شقاق
روش های درمان خانگی شقاق مقعد
پس از اجابت مزاج، باید مقعد به آرامی با صابون شسته شود. برای برطرف کردن اسپاسم عضلانی و درد در اطراف مقعد، باید حوله گرم روی محل گذاشته شود. نشستن در لگن حاوی آب گرم نیز درد را تخفیف می‌دهد. ارتفاع آب در لگن باید حدود ۲۰ سانتیمتر باشد. روزانه ۳-۲ بار و هر بار برای ۲۰-۱۰ دقیقه از این روش استفاده می‌شود. اگر درمان‌های فوق مؤثر نبود، امکان دارد نیاز به جراحی شقاق باشد. در جراحی شقاق مقعد، یا زخم به طور کلی برداشته می‌شود، یا اینکه در عضلاتی که با انقباض خود باعث عدم بهبود زخم میشوند تغییراتی داده می‌شود.
برای کاهش درد شقاق مقعد، از داروهایی مثل استامینوفن یا بی‌حس‌کننده‌های مالیدنی استفاده کنید. مالیدن پماد زینک اکسید یا وازلین به ناحیه شاید باعث جلوگیری از احساس سوزش شود. نرم‌کننده‌های مدفوع نیز ممکن است به جلوگیری از بروز درد به هنگام اجابت مزاج کمک کنند. امکان دارد پماد لیدوکایین توصیه شود.
هیچ محدودیتی برای فعالیت کردن در بیماران شقاق مقعد وجود ندارد. فعالیت بدنی خود احتمال یبوست را کاهش می‌دهد.
از نظر رژیم غذایی ترجیحاً باید غذای پرفیبر و مایعات به مقدار فراوان در رژیم گنجانده شود تا از یبوست جلوگیری شود.
اگر شما یا فرزندتان علایم شقاق مقعدی را دارید، به خصوص دردی که علی‌رغم درمان شقاق مقعد، ادامه می‌یابد.
کلیه اطلاعات فوق صرفا جنبه اطلاع رسانی برای کاهش درد شقاق مقعد داشته و هیچ گونه دارو و یا درمان خاصی تجویز نمی شود.قبل از مصرف خودسرانه دارو با پزشک خود مشورت کنید.
فیشرهای اولیه یا فیشرهای حاد در ظاهر یک شقاق ( زخم و یا شکاف ) ساده هستند که در قسمت آندرم یعنی قسمت پوشش سلولی مقعد به وجود می آیند، در حالی که تعریف و شناخت شقاق های ( فیشرها ) مزمن بیشتر بر اساس ورمها ( ادما ) و تصلب بافتهایی ( فیبروسیز ) است که بعد از گذشت بیش از ۸ الی ۱۲ هفته در بیمار مشخص و پدیدار میشوند.
شقاق
